Η Παγκοσμια Ημέρα Θεάτρου στην Εκπαίδευση στο 1ο ΣΔΕ Λάρισας

Μια μικρή, αλλά γερή δόση θεατρικής παιδείας λάβαμε στις 27 Νοεμβρίου 2019 γιορτάζοντας στο σχολείο μας την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου στην Εκπαίδευση. Η γιορτή αυτή δεν θα είχε πραγματοποιηθεί χωρίς τη συμβολή της Λαρισαίας θεατρολόγου κ. Μαρίας Παπουτσή, η οποία ανέλαβε να προσφέρει λίγο, αλλά ισχυρό άρωμα θεάτρου στους εκπαιδευομένους μας (στην αίθουσα εκδηλώσεων του Γαλλικού Ινστιτούτου Λάρισας).
Η δράση αυτή βιωματικής μάθησης είχε 2 μέρη. Στο πρώτο μέρος μέσα από συζήτηση και διάλογο οι μαθητές μας βοηθήθηκαν να οικοδομήσουν βασική γνώση για το θέατρο: το θέατρο είναι συνυφασμένο με την δημοκρατία, καθώς γεννήθηκε στην αρχαία Αθήνα της δημοκρατίας, και είχε φυσικά μαζικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα αποσκοπώντας να μορφώσει τους πολίτες, οι οποίοι όφειλαν να συμμετέχουν στα κοινά της πόλης και έπρεπε να "γνωρίζουν". Όπως ανέφερε και η κ. Παπουτσή, είναι κάπως παράξενο να μιλάμε για "θέατρο στην εκπαίδευση", γιατί το θέατρο είναι στην ουσία εκπαίδευση. Ωστόσο, έστω στα σύγχρονα προγράμματα σπουδών, που συμπιέζουν την τέχνη, θα πρέπει να υπάρχει θέατρο, και μάλιστα διάχυτο παντού. Εξάλλου, το θέατρο είναι μάλλον η πιο σύνθετη τέχνη, αφού συνδυάζει όλες τις άλλες τέχνες.
Η δράση μας έδενε πολύ καλά με τα δεδομένα που προέκυψαν από τον τελευταίο διαγωνισμό PISA ο οποίος έδειξε ότι οι μαθητές έχουν καλές επιδόσεις στα (υποτιθέμενα) βασικά (γλώσσα, μαθηματικά κλπ.), όταν ασχολούνται με τον πολιτισμό και με την τέχνη.
Στο δεύτερο μέρος, οι μαθητές έγιναν -ξαφνικά και χωρίς να το καταλάβουν- ηθοποιοί, υποκριτές (με την αρχαία έννοια), τραγωδοί. Έστω και καθήμενοι, με τη βοήθεια και την "διδασκαλία" , δηλαδή την σκηνοθεσία, της κ. Παπουτσή, χωρίστηκαν σε δύο ημιχόρια και αναφωνούσαν εν χορώ φράσεις. Έτσι, "στήθηκε" ένα σύντομο και μικρό, αυτοσχέδιο, χορικό τραγωδίας, και οι μαθητές μας μπόρεσαν να γευτούν σε λίγη ώρα τα στοιχεία που δομούν την ιδιότητα του ηθοποιού.

Στον απολογισμό της ημέρας, ακούστηκαν πολλοί έπαινοι και η ανατροφοδότηση υπήρξε πέρα από θετική, καθώς πολλοί μαθητές, είτε έχουν είτε δεν έχουν θεατρική εμπειρία, μπόρεσαν και βίωσαν -κι αυτό φυσικά έχει ιδιαίτερη σημασία- την έννοια "θέατρο".
Ευχαριστούμε, λοιπόν, θερμά τη Μαρία Παπουτσή που με ζωντάνια και πάθος, μάς έβαλε, έστω και για λίγη ώρα, μέσα στον κόσμο της θεατρικής τέχνης.
(Την εκπαιδευτική δραστηριότητα προγραμμάτισε και συντόνισε ο υποδιευθυντής κ. Οικονόμου